Zondag 21 oktober 2018 - Reisverslag uit Kayonza, Oeganda van Bert, Jolanda en Saskia Zalm - WaarBenJij.nu Zondag 21 oktober 2018 - Reisverslag uit Kayonza, Oeganda van Bert, Jolanda en Saskia Zalm - WaarBenJij.nu

Zondag 21 oktober 2018

Door: Jolanda

Blijf op de hoogte en volg Bert, Jolanda en Saskia

21 Oktober 2018 | Oeganda, Kayonza

Vandaag is het zover, wij gaan naar het Akagera National Park! Iedereen heeft er onwijs veel zin in. Het betekent wel dat wij zeer vroeg uit de veren moeten. Rond de klok van vier uur gaan overal wekkers af. Om vijf uur gaan wij ontbijten en rijden om 5.45 uur weg. De rit naar het park neemt ongeveer een uur in beslag. Vanuit ons hotel is het maar zo’n 40 kilometer maar het grootste deel van de weg is onverhard. Dan begrijpen jullie misschien hoe het komt dat wij er zo lang over doen.

Even voor zevenen komen wij bij het Akagera Park aan. De poort gaat open en dan is het nog zo’n drie kilometer rijden naar de receptie. Daar wordt de entree en de twee gidsen geregeld. Iedereen kan hier nog even naar het toilet, die zijn er in het wild natuurlijk niet. Wij rijden met vier auto’s, zodat iedereen een plaatsje bij een raam heeft. In twee auto’s gaan de gidsen zitten en de andere worden middels een walkie talkie op de hoogte gehouden, helaas werken de walkie talkies niet. Maar de chauffeur Polykarp en Deo zijn al vaker in het park geweest en weten een heleboel en zijn experts in het spotten van dieren.

Na een korte briefing en uitleg gaan wij eindelijk op weg. Er is ons verteld dat het eerste deel van het park saai is, weinig dieren en een flink eind rijden voor wij bij de vlaktes komen met de dieren. De praktijk blijkt echter anders. Al snel zien wij de eerste apen, velvet monkeys. Leuke kleine en snelle beestjes.


Na de nodige foto’s te hebben gemaakt rijden wij verder. Niet veel verder komen wij een grote groep bavianen tegen. Zo leuk om te zien. Grote en kleine apen, moeders met kleintjes op de rug. Maar ook bavianen die elkaar aan het vlooien waren. En een stel niet zo discrete bavianen die met elkaar de liefde bedreven en daar ook zo klaar mee waren. De andere auto’s rijden verder en wij maken nog foto’s. Dan gaat de groep bavianen voor en achter de auto de weg oversteken. Kostelijk om te zien. Uiteraard levert dit nog meer mooie plaatjes op. Als wij weer verder rijden komen wij een verdwaalde giraffe tegen. Normaal zijn zij altijd in een groep maar deze was alleen. Ook dit levert ook weer mooie plaatjes op.

Wij rijden weer verder maar omdat onze chauffeur de andere auto’s niet meer ziet en denkt dat ze een afslag hebben genomen, gaan wij naar rechts. Wij komen uiteindelijk bij één van de vele meren. Hier komen wij ogen tekort. In het water liggen een aantal nijlpaarden met hun kop boven het water. Soms komen ze wat meer boven water en dan zien wij goed hoe kolossaal hun lichamen zijn. Op de oever ligt een kleine krokodil met zijn bek open en als wij ons omdraaien zien wij Pumba, oftewel een wrattenzwijn. Ook komen wij erachter dat wij de enige zijn van onze groep die deze afslag hebben genomen en gaan dan ook snel terug naar het hoofdpad.

Wij vervolgen onze weg. Onderweg komen wij grote kuddes zebra’s, antilopes en waterbokken tegen. Wij kijken onze ogen uit. En zijn zeer blij dat wij al zoveel dieren zijn tegengekomen. Wij rijden verder en nemen de afslag naar hippo beach. Zoals de naam al zegt het strand van de nijlpaarden. Hier komen wij de rest van de groep weer tegen. Ook hier in het water een grote groep nijlpaarden die flink lagen te bellen blazen, brullen en water spuiten. Zo mooi om te zien. Ook hier ligt een krokodil op de oever. Het is inmiddels elf uur en iedereen heeft wel trek en wij besluiten om hier wat te eten. Dit allemaal onder het genot van de geluiden van de nijlpaarden.

Als iedereen klaar is met eten nemen wij afscheid van de nijlpaarden. Wij gaan weer verder. Onderweg komen wij weer de nodige zebra’s tegen maar zien nu ook een paar impala’s en een tapir tussen de bomen staan. Deo onze chauffeur vertelt dat wij nu naar een strand gaan rijden waar normaal gesproken de krokodillen liggen. Wij verheugen ons daar op maar wat wij daar aantreffen overtreft onze stoutste verwachtingen. Een enorme olifant komt ons tegemoet. Onze chauffeur gaat snel met zijn auto achteruit. Hij geeft aan dat hij beter kan rijden voordat de olifant begint te lopen. Gelukkig voor ons gaat de olifant naar rechts en is niet agressief. Wij rijden langzaam voorbij de olifant en schieten ondertussen nog een paar foto’s. Maar dan……… zien wij nog een olifant en nog één en nog één en uiteindelijk wel zo’n 100 olifanten in en rond het water van het meer. Geen krokodil meer te zien maar dat vind niemand erg.

Verspreid over een paar honderd meter staat de kudde olifanten. Als één van de laatste olifanten zien wij er eentje met een gps om zijn nek. Deo vertelt dat op deze manier de kudde in de gaten wordt gehouden. Gaat de kudde te dicht naar de grens met Tanzania dan wordt een helikopter ingezet om de kudde weer terug te drijven. Wij begrijpen dat wij getuige zijn geweest van een heel uniek moment.

Als wij weer verder rijden komen wij heel veel zebra’s, impala’s en waterbokken tegen. Vooral de ranke impala’s zijn prachtig om te zien. Dan bereiken wij eindelijk de grote vlakte. Hier zien wij de buffels en de wrattenzwijnen en tot onze grote vreugde zien wij een kudde van twaalf giraffen staan. Wederom een uniek moment. Onze gidsen en chauffeurs geven aan dat wij enorm veel geluk hebben gehad omdat wij zoveel dieren hebben gezien.
Wij komen zo langzamerhand aan het einde van het park, het is inmiddels twee uur. Wij beseffen dat wij vandaag getuige zijn geweest van een schitterend stuk natuur vol met de mooiste dieren.

Rond vier uur komen wij aan bij het hotel. Hier gaan de meesten even lekker douchen. Iedereen zit onder het stof van het park. Diep onder de indruk gaat iedereen deze dag op zijn of haar manier verwerken.


Om zeven uur komen wij weer bij elkaar om samen de maaltijd te gebruiken. Aan het begin van de reis is ons gevraagd of wij willen nadenken over een project wat wij misschien extra willen ondersteunen. Unaniem komen wij tot de conclusie dat de basisschool van Jeanine en de eerste klas van de zusters ons na aan het hard liggen en wij besluiten dat, mocht er geld over zijn van de reis, dit naar deze twee projecten gaat. Na deze lange dag gaat iedereen op tijd naar bed. Morgen weer een nieuwe dag. Onze laatste hele dag in dit prachtige land.


  • 21 Oktober 2018 - 18:50

    CORINE:

    Wat een prachtige dag met zoveel verschillende dieren.

  • 22 Oktober 2018 - 04:40

    Marianne:

    Indrukwekkend nietwaar om al dat wild in de natuur te zien.
    Niet in kooien! Blijft toch altijd indruk maken.
    Even nog genieten van jullie reis en dan weer naar huis. Is ook fijn!
    Lieve groet

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Bert, Jolanda en Saskia

Via deze website willen wij onze familie, vrienden en collega's op de hoogte houden van onze voorbereidingen en onze heel bijzondere reis samen met onze vader Bert. Groetjes Saskia en Jolanda

Actief sinds 10 Aug. 2018
Verslag gelezen: 335
Totaal aantal bezoekers 12902

Voorgaande reizen:

05 Oktober 2018 - 24 Oktober 2018

Rwanda

Landen bezocht: